سایت طاقچه ایرانی دانلود کتاب اتوبوس پیر ریچارد براتیگان ترجمه علیرضا طاهری عراقی 103 صفحه📘 PDF را با بهترین کیفیت و به صورت کامل برای شما عزیزان قرار داده است. کتاب اتوبوس پیر اثر ریچارد براتیگان، با ترجمه علیرضا طاهری عراقی، یک اثر متفاوت در ادبیات معاصر است که با نگاهی شاعرانه و طنزی تلخ، به روایت داستان‌ هایی از زندگی روزمره می‌ پردازد. این کتاب پر از تصاویر خیالی، دیالوگ‌ های خلاقانه و نگاهی خاص به دنیای پیرامون است. مطالعه این اثر تجربه‌ ای جذاب و منحصر به‌ فرد برای دوستداران ادبیات مدرن و روایات کوتاه است. با سایت طاقچه ایرانی برای ادامه مطالب همراه باشید.

معرفی کتاب اتوبوس پیر

مضمون کتاب اتوبوس پیر:
اتوبوس پیر مجموعه‌ ای از داستان‌ های کوتاه با مضامین انسانی، اجتماعی و گاه طنزآمیز است که با قلمی ساده و در عین حال عمیق نوشته شده‌ اند. براتیگان با ترکیب خیال‌ پردازی و واقع‌ گرایی، روایت‌ هایی ارائه می‌ دهد که نشان‌ دهنده چالش‌ ها، امیدها و شکست‌ های انسان در زندگی روزمره هستند. مضمون اصلی این اثر، نمایش جنبه‌ های مختلف زندگی با نگاهی ظریف و شاعرانه است.

دانلود کتاب اتوبوس پیر

مخاطبین کتاب اتوبوس پیر:
این کتاب مناسب برای علاقه‌ مندان به ادبیات مدرن، داستان‌ های کوتاه و آثار شاعرانه با لحن طنزآمیز است. همچنین، کسانی که به دنبال کتاب‌ هایی متفاوت و خلاقانه در سبک نوشتاری هستند، از مطالعه این اثر لذت خواهند برد. خوانندگان با ذائقه هنری و علاقه‌ مند به آثار انتقادی و نمادین نیز از این کتاب استقبال می‌ کنند.

pdf کتاب اتوبوس پیر ریچارد براتیگان

توضیحات درباره نویسنده کتاب اتوبوس پیر ریچارد براتیگان:

ریچارد براتیگان در ۳۰ ژانویهٔ 1935 در شهر تاکومای ایالت واشنگتن به دنیا آمد و با این که کودکی سخت و عذاب آوری را گذراند بعدها در داستان هایش با نوستالژی خاصی از تاکوما و طبیعت زیبایش یاد کرد، انگار تکه ای از خودش را در تاکومای دوران کودکی جا گذاشته باشد. پدرش قبل از تولد او خانه و زندگی را ول کرد و رفت و میگویند براتیگان هیچ وقت نفهمید پدرش کیست و پدرش هم تا وقتی خبر مردن او را در روزنامه نخوانده بود نمی دانست پسری به اسم ریچارد دارد براتیگان هیچ وقت از دوران کودکی اش حرفی نمی زد.

دانلود پی دی اف کتاب اتوبوس پیر ریچارد براتیگان

برشی از کتاب اتوبوس پیر:

این دو فصل را اواخر زمستان یا اوایل بهار سال 1961 گم کردم. همه جا را دنبالشان زیر و رو کردم اما نتوانستم پیداشان کنم. سر در در نمی آورم چرا همان موقع که فهمیدم گم شده اند دوباره ننوشتم شان. واقعاً متحیرم. اما به هر حال ننوشته ام و حالا که هشت سال آزگار گذشته، می خواهم برگردم به آن زمستان بیست و شش سالگی که توی خیابان گرینویچ در سان فرانسیسکو زندگی می کردم ازدواج کرده بودم، دخترم تازه به دنیا آمده بود و انگاری که خواب آمریکا را دیده ،باشم، این دو فصل را نوشتم.