سایت طاقچه ایرانی دانلود فایل پی دی اف کتاب هجویات و هزلیات عبید زاکانی 178 صفحه 📘 PDF را با بهترین کیفیت و به صورت کامل برای شما عزیزان قرار داده است. کتاب هجویات و هزلیات اثر عبید زاکانی، مجموعه ای از آثار طنزآمیز و انتقادی است که نگاهی تیزبین به مسائل اجتماعی، اخلاقی و سیاسی زمانه خود دارد. این اثر با استفاده از زبان هزل و طنز، حقایق تلخ و نابه سامانی های جامعه را به شکلی جذاب و نیش دار به تصویر می کشد. عبید زاکانی در این مجموعه، سنت های ادبی ایران را با طنزی عمیق درآمیخته و اثری ماندگار خلق کرده است. با سایت طاقچه ایرانی برای ادامه مطالب همراه باشید
معرفی کتاب هجویات و هزلیات
مضمون کتاب هجویات و هزلیات:
هجویات و هزلیات با بهره گیری از زبان طنز و انتقاد، به بررسی زوال اخلاقی، فساد اجتماعی و بی عدالتی های سیاسی در دوره عبید زاکانی می پردازد. نویسنده با روایت های خنده دار اما تامل برانگیز، نقاط ضعف انسان ها و ساختارهای اجتماعی را به چالش می کشد. این اثر، ترکیبی از طنز، هزل و کنایه است که پیام های عمیق اجتماعی و اخلاقی در خود دارد.
دانلود کتاب هجویات و هزلیات
مخاطبین کتاب هجویات و هزلیات:
این کتاب برای علاقه مندان به طنز، هزل و ادبیات کلاسیک فارسی جذاب است. پژوهشگران حوزه ادبیات و تاریخ، و همچنین کسانی که به آثار انتقادی با رویکردی خلاقانه و زبان شیرین علاقه دارند، از این اثر بهره خواهند برد. مخاطبین خاص این کتاب، کسانی اند که به دنبال شناخت لایه های پنهان جامعه ایرانی قرون گذشته هستند.
pdf کتاب هجویات و هزلیات عبید زاکانی
درباره نویسنده کتاب هجویات و هزلیات عبید زاکانی:
عبید زاکانی، شاعر و نویسنده قرن هشتم هجری، یکی از برجسته ترین طنزپردازان ادبیات فارسی است. او با استفاده از زبان ساده، روان و کنایه آمیز، به انتقاد از ناهنجاری های اجتماعی و سیاسی زمان خود پرداخت. آثار برجسته او مانند موش و گربه و هجویات و هزلیات، بیانگر نبوغ او در خلق طنز انتقادی است و نام او را در تاریخ ادبیات ماندگار کرده است.
پی دی اف کتاب هجویات و هزلیات عبید زاکانی
برشی از کتاب هجویات و هزلیات:
حکما فرموده اند که : نفس انسانی را سه قوه متباین است که مصدر افعال مختلف می شود. یکی قوۀ ناطقه که مبدأ فكر و تميز است . دوم قوة غضبی ، و آن اقدام بر احوال و شوق ترفع جاه طلبی) و تسلط بود . سوم قوه شهوانی که آن را بهی می گویند و آن مبدأ طلب غذا و شوق به مأكل و مشارب و مناکح بود . هرگاه انسانی را نفس ناطقه به اعتدال بود در ذات خود و شوق به اکتساب معارف یقینی علم حکمت او را به تبعیت حاصل آید. و هر گاه که نفس سبعی یعنی غضبی به اعتدال بود…